donderdag 25 augustus 2011

Fantasie

25 augustus 2011

Thema: Fantasie, een selectie

Opwarmoefening.
Afbeelding van een boom. Wat wil de boom vertellen?


Goede morgen mensen! Het is nog nevelig in het bos. De zon probeert door te breken. Het bos ontwaakt. Vogels fluiten. Het wordt een heerlijke dag.
Ik sta hier als oppasser. Je wilt niet weten wat voor rare dingen er ’s nachts gebeuren. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. Maar overdag is het bos lieflijk. Als je in elfjes en kabouters gelooft, dan kun je ze ook zien. Vooral kleine kinderen kunnen de wonderlijke wezentjes aanschouwen. Wees zuinig op kinderfantasie, maar ook zuinig op het bos en al wat er in leeft, zodat iedereen er van kan genieten.

Afbeelding van een meisje, leunend op een hek met bloemen in het haar en een bos bloemen in de hand. Waarover droomt zij?

Zucht! Ik heb geen zin om van alles te gaan doen. Ja, bloemen plukken. Dat vind ik leuk. Mooie veldboeketten maken en een beetje wegdromen in de natuur. Maar met dromen kom je niet ver want dan stap je uit de realiteit. En de realiteit is een wereld van werken, je aan regels houden en doen wat anderen zeggen, waardoor je niet altijd jezelf kunt zijn. En dat ben ik het liefst, mezelf. Wat anderen van me vinden, daar luister ik niet naar. Dat heb ik mijn hele leven al gedaan en ben vaak diep gekwetst.
Ik ben ik en laat mij maar leven in mijn eigen realiteit.

Fantasie:

Vul de zinnen aan:

Ik heb veel fantasie en daardoor zit ik vaak in een droomwereld en kan ik in gedachten van niets een gigantisch iets maken.
Zonder fantasie is het leven kleurloos. Een fantasiewereld maakt het leven leuker. Iedereen heeft vluchtmomenten; ontsnappen uit de realiteit.
Ik krijg inspiratie door bijvoorbeeld een goed boek te lezen of op een mooie plek in de natuur alles op me in te laten werken.
Als ik met kinderogen de wereld in zou kijken dan zou ik zien hoe gejaagd de mensen zijn, hoe druk het verkeer. Er is nauwelijks nog tijd om in een fantasiewereld te stappen. Fantasie zit op slot bij de meeste volwassenen en zij weten niet meer hoe ze de kinderen moeten leren fantaseren. Televisie, dvd, games zijn allemaal voorgekauwde dingen. Waar is de tijd dat er van kosteloos materiaal de prachtigste dingen werden gemaakt?

Fictief personage; Odin Barnas, magier.
Beschrijf deze persoon.


De oude man met zijn lange grijze haren en baard zit bedenkelijk in zijn boek te lezen. Op een tafel naast hem borrelen mysterieuze vloeistoffen in bolvormige flessen. Odin Barnas is vergeetachtig. Hij weet niet meer welk recept hij aan het maken was. Hij staart naar een recept van een verjongingscrème. Was hij daar al mee bezig geweest? Staat het al te borrelen? Of moet hij nog beginnen? Hij leest de ingrediënten waarvan er een flink aantal niet op voorraad zijn. Hij zal naar buiten moeten om de ingrediënten te zoeken. Hij heeft gemalen slangenhuid nodig, gemalen vleermuissnuitjes, slakkenslijm om het smeerbaar te maken en allerlei kruiden.
Vermoeid staat hij op, wankelt en verliest zijn evenwicht. Hij botst tegen de tafel met borrelende vloeistoffen. De flessen vallen om, de vloeistoffen vermengen zich en druipen van de tafel af. Odin Barnas ligt buiten bewustzijn op de grond en word besmeurd met de gifgroene viezigheid. De smurrie doet zijn werk. Heel langzaam gaat Odin Barnas in rook op. Zijn hele verschijning verdwijnt. Het enige wat overblijft is zijn grote gouden ring met een zwarte diamant. Dit is magie. De magier is verdwenen.


Creativiteit

Donderdag 21 juli.
Thema creativiteit; een selectie

Opwarmoefeningen met woordjes.

Klef: Een klef stel, daar denk ik aan. Steeds maar aan elkaar zitten en kleffe woordjes zeggen, elkaar ophemelen. Daar voel ik me ongemakkelijk bij.
Klef doet me ook denken aan kleffe cake, het niet helemaal gare middenstuk. Want dat maakt cake nou net erg lekker. Daarentegen is een klef stuk in broeder (gestoomd brood van wit meel en boekweitmeel) niet te pruimen. Het is niet goed gaar gestoomd in een pan met water. Zo’n klef stuk wordt in de Zaanstreek plussel genoemd.

Feestje: Het is niet gemakkelijk om een leuk feestje te organiseren. Eigenlijk zeg ik het verkeerd. Organiseren gaat goed maar als het feestje daar is valt het vaak tegen. Ik houd van feestjes waar de loop in zit, waar groepjes mensen met elkaar praten. Helaas worden huiselijke feestjes vaak in een kring van mensen gevierd. In sommige streken zelfs een mannenkring en een vrouwenkring. Er wordt gepraat over koetjes en kalfjes, muziek zacht aan. Zelden wordt er gedanst. Op die manier kan een feestje zelfs saai zijn.
Als ik naar een feestje toe ga, zie je toch iedereen bij bekenden kruipen, meestal aan een lange tafel. Het zit er helemaal ingebakken omdat het altijd zo ging.
Ik houd van spontane feestjes waarbij iemand onverwacht iets komisch doet of opstaat om spontaan de mensen op de dansvloer te krijgen.

Creativiteit

Elk mens is creatief, ook al denk je van niet.
Creativiteit is niets anders dan scheppen. Iets nieuws maken of doen. Oplossingen zoeken voor situaties.

Vaak denk je bij jezelf; dat kan ik niet. Daar begin ik niet aan. Dan slaat de onzekerheid toe en voel je je geblokkeerd.
Soms moet er iets gebeuren. Als je dan negatieve gedachten niet uit kunt schakelen, gebeurt er niets of het mislukt. Als je je gevoel toelaat en het onbekende als een uitdaging ziet, dan pas gaat de energie stromen en komen er vaak de mooiste dingen te voorschijn. En als er dan toch iets mislukt? So what! Dan begin je weer opnieuw.
Creativiteit is een leerproces met een goed eindresultaat en een voldaan gevoel als beloning. En als er dan ook nog eens complimenten komen, dan waan je je een ware kunstenaar. Tot de volgende creatieve uitspatting. Dan begint de onzekerheid weer opnieuw...

Elfje: een versje van 11 woorden. Regel 1=1 woord, regel 2=2 woorden. 3=3, 4=4. 5 =1

Eindresultaat
Niet belangrijk
Het creatieve proces
is het meest belangrijke
Toch?

Complimenten
Goed gevoel
Blijk van waardering
Daar teer je op
Euforie.

Ik zou willen dat hetgeen ik creëer gewaardeerd wordt.Jaarlijks wordt er een dag van de complimenten georganiseerd. Iedereen wil complimentjes ontvangen. Waardering voor wat je doet is belangrijk en doet je weer een stapje harder lopen. Wordt iets niet gewaardeerd dan denk je al snel: Doe het zelf maar. Ik heb geen zin meer om er energie aan te verspillen. Maar tussen denken en doen zit een groot verschil. Want je kunt wel denken : ik doe het niet, maar een volgende keer gaat het weer precies hetzelfde.
Er zijn mensen die altijd iets voor een ander doen, altijd zorgen en te vaak wordt dat als vanzelfsprekend beschouwd. Het is zo’n kleine moeite om een compliment te geven of een andere blijk van waardering. Daar groeit een mens van en kun je mee verder.

donderdag 2 juni 2011

Thema huis

Donderdag 2 juni, Hemelvaartsdag.

Thema huis.

Opdracht:
Hoe is het uitzicht vanuit je huis?
Niet spectaculair aan de voorkant. In het weekend is het een grote parkeerplaats. Door de week toont het ruim doordat iedereen aan het werk is. Mijn achteruitzicht beperkt zich tot de tuin en de muur van het huis van de buren. De tuin is mooi met een vijver, een perenboom, hortensia’s en in de vijver veel vissen, salamanders, paddenvisjes en een schildpad. De tuin is een beetje verwilderd. Dat past goed bij mij. Laat alles maar een beetje groeien, dat geeft verrassende combinaties.
Als ik op de zolderkamer ben, kijk ik vanuit het raam tussen de huizen door naar het fietspad en de uitlaatplek voor honden. Soms zou ik willen dat ik op de bossen uitkeek of op bloeiende heidevelden.
Toch ben ik blij dat ik hier woon, in dit huis, in de bewoonde wereld. Anders zou ik een kluizenaar worden.

Vul deze zinnen aan:
Mijn huis is... mijn thuis, mijn veilige plek waar ik altijd weer terug kom. Waar ik mezelf kan zijn en er mijn eigen paleis kan creëren.

Als ik thuis ben...zit ik het liefst aan mijn werktafel. Alles bij de hand, s’avonds de televisie aan en soms de telefoon uit.

Mijn eigen plek in huis is...toch wel de keuken. Alles staat zoals ik het hebben wil. Ik kan blindelings de spullen pakken. Iemand noemde mijn keuken een puzzel, alles past precies in elkaar. In de rest van het huis kan ik soms de spullen niet vinden. Het verwisselt te vaak van plek.

Ik woon in mijn huis met...de geest van mijn man die me regelmatig komt bezoeken en met me praat, troost, moed in spreekt om verder te gaan met leven.

Waar naar toe wil je jouw huis verplaatsen?
Ik zou niet aan een grote rivier willen wonen of achter een dijk. De watermassa zal toch op je af komen. Mijn huis op het water als een drijvend huis vind ik ook niks. Hij kan bij hoog water en sterke stroming op drift raken. Mijn huis zou wel langs de rand van een bos of heide kunnen staan op een stabiele ondergrond. Ver weg van verkeer en lawaai. Vlinders om je heen en zoemende bijen. Veel zon en weinig wind. Af en toe een vliegtuig die naar een verre bestemming vliegt. Een blaffende hond, vogels die fluiten. Het mag een idyllisch plekje zijn, inspiratiebron voor tekenen en schilderen en ook om mooie teksten te schrijven.

Wat neem je beslist mee als je gaat verhuizen?
Mijn schrijfsels, mijn dagboeken. Dat is mijn leven tot nu toe, mijn verleden, mijn fantasieverhalen. Mijn wereld waarin ik zo graag verblijf. Waarin ik anoniem kan zijn met mijn eigen gedachten. Zonder kritiek en commentaar.
Maar zelf kan ik naar hartenlust roddelen. Niemand die er last van heeft. Bij mij lucht het op en laat de stress achter op papier.


Rondeel met twee zinnen uit een eerder geschreven tekst:

Buren ken ik nauwelijks.
We zeggen elkaar gedag.
Ik zie ze vanuit mijn keuken
maar ik ken ze nauwelijks.
Ik zou het willen veranderen
en toch doe ik het niet.
We zeggen elkaar gedag
maar ik ken ze nauwelijks.

woensdag 6 april 2011

Sorry,sorry,sorry

Sorry, sorry, sorry

Ik heb vanaf nu besloten dat ik geen fast forward mail meer wil ontvangen en zeker niet ga openen, ongeacht waar het over gaat. Ik heb de fast forwards altijd trouw doorgestuurd om niets te verbreken. Vaak zijn het berichten die vertellen dat je iets moois te wachten staat als je het bericht binnen bepaalde tijd doorstuurt. De laatste die ik ontvangen heb, heb ik niet eens goed gelezen of het is niet goed doorgedrongen. Ik was ook druk met iets anders en dacht: “meteen maar doorsturen, dan is dat gedaan”. Ik heb geen leuke reacties gekregen omdat er onheil voorspeld wordt als je hem niet doorstuurt. Ik heb het bericht nog eens goed gelezen en schrok eigenlijk van wat er in staat. Alleen als je het bericht doorstuurt gebeuren er mooie dingen. Doe je het niet dan kan je onheil verwachten. Waarschijnlijk schrokken al die anderen die zo’n bericht kregen ook. Ik voel me nu heel schuldig en heb me dus voorgenomen niet meer aan zulke dingen mee te doen. Ik kan beter op mezelf vertrouwen en op het universum want vanuit daar word je met liefde begeleid op je levenspad. Die fast forwards brengen je alleen maar uit je doen en zijn helemaal niet liefdevol door je onheil toe te wensen.. Tegenhouden kun je ze niet, er zijn altijd mensen die zulke berichten sturen, maar ik delete ze voortaan meteen. Bovendien is er nog nooit iets uitgekomen van de voorspellingen van de fast forwards; geen nare dingen en geen mooie dingen.
Ik vertrouw voortaan op mijn gezonde verstand en laat me niet van de wijs brengen door zulke, ja wat is het eigenlijk, pulp.

donderdag 27 januari 2011

Thema week 4 Talent

Thema van week 4.
Talent


Het woord talent, wat betekent dat voor jou?Je hebt niet een talent maar veel talenten tegelijk. Het hoeft niet altijd groots te zijn, het kan ook heel klein zijn. Maar meestal wordt er alleen gekeken naar het talent waar je in uitblinkt. Vaak zijn juist de kleine dingen bijzonder. Ik heb bijvoorbeeld een talent om huilende baby’s en kleine kindjes stil te krijgen of...van niets iets te maken maar zulke talenten vallen vaak niet op. Een talent wordt pas gewaardeerd als je ermee naar buiten treedt. Het lijkt wel of mensen de ogen er voor sluiten, een talent(je) vanzelfsprekend vinden. Jammer is dat. Waardering is een enorme boost voor je zelfvertrouwen.

Spreuk: Ik stop al mijn energie in het doen en maak me niet druk over het resultaat.Dat is ten dele waar. Want als ik iets doe , wil ik ook graag resultaat zien. Anders vind ik het eigenlijk zonde van mijn tijd. Maar soms moet je wel eens iets doen zonder resultaat om te onderzoeken of iets bij je past, vooral als je iets voor het eerst doet. Onbevangen er aan beginnen en als het mislukt opnieuw beginnen totdat je er achter komt dat dit ‘doen’ niet voor jou bestemd is. Het gaat er niet alleen om dat je lekker bezig bent geweest. Het moet ook iets opleveren. Iets doen zonder resultaat vind ik nutteloos. Als ik streef naar het beste resultaat, dan haal ik het beste uit mezelf. Ik ga net zolang door tot ik helemaal tevreden ben. En ja soms mislukt iets, maar dan probeer ik het toch nog iets te laten lijken. En als het helemaal niet lukt, tja, dat is dan pech.

Een lijstje met de voor jou tien belangrijkste talenten:

1 multitasker als de deadline nadert.
2 creativiteit.
3 contact met mensen.
4 op kleine kindjes passen.
5 schrijven.
6 informatie bij elkaar zoeken.
7 koken.
8 bijzondere dingen in de natuur ontdekken.
9 vreemde taal spreken
10 informatie bij elkaar zoeken.

Schrijf elfjes met de vetgedrukte woorden:
Kindje
Mijn kleinzoon
met Downsyndroom.
Hij is zo lief.
Verliefd!

Schrijven
Mijn passie.
Al mijn belevenissen
schrijf ik dagelijks op.
Herinnering.

Deadline
Alles lukt.
Paniek bij de anderen.
Is alles op tijd?
Ja!

Multitasker
Alles tegelijk.
Alles op schema.
Veel werk te verzetten.
Voldoening

Welke persoon bewonder je om zijn of haar talent.Ik bewonder mensen die ondanks een ziekte of handicap toch alles uit het leven proberen te halen. Doorzetters zijn dat en daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen. Veel mensen zijn kleinzielig en om de haverklap ziek. Ze zwelgen dan in zelfmedelijden. Ze zouden een voorbeeld kunnen nemen aan de doorzetters. Ook bewonder ik mensen die in verborgen armoe leven. Zij kunnen, terwijl niemand iets in de gaten heeft, toch vaak een goed leven leiden. Kunstenaars vind ik dat.

Gebruik het vetgedrukte woord om een woordgedicht te schrijven.
Het woord wordt verticaal opgeschreven. De eerste letter op de regel is de eerste van de nieuw zin.

D oorgaan
O ndanks de druk van buitenaf.
O pen staan voor ideeen.
R uimte scheppen voor ontwikkeling.
Z elf stappen ondernemen.
E nergiek zijn
T otaal onafhankelijk zijn.
T rots op jezelf.
E r voor gaan.
R aad vragen in moeilijke tijden.
S oms wel eens somber zijn.

Open zinnen aanvullen:
Ik heb talent voor: mensen helpen, luisteren naar hun verhaal en desgewenst goede raad
geven.

Ik gebruik een talent om: mooie dingen te creëren met mijn handen. Textiel heeft daarbij de voorkeur.

Ik doe niets met mijn talent: als ik in een dip zit en niets me meer kan schelen. Dan zit ik lekker een tijdje in mijn cocon.

Tot zover een selectie uit de schrijfopdrachten van week 4.

donderdag 20 januari 2011

selectie teksten 10 en 20 januari 20011

Thema geluk.
Ieder jaar krijgen we kerstkaarten, soms met een verhaal erop geschreven, mooie woorden, maar meestal alleen een afzender en de kerst- en nieuwjaarswensen. De een zegt ‘dat is nietszeggend’ een ander zegt ‘het maakt mij niet uit, ik denk toch weer even aan die persoon’. Zo’n kerstkaart met alleen een afzender gebruiken we als schrijfoefening. Schrijf een herinnering aan de afzender.

Herinnering:Dit jaar kreeg ik twee keer een kerstkaart van vrienden met alleen de namen er op. Het zijn hartelijke mensen die mij altijd willen helpen. Maar ik moet wel geholpen willen worden. Want als zij steeds proberen te helpen, maar zien dat het geen nut heeft, stoppen ze met bellen en wachten af tot ik contact zoek. Ze willen zich niet opdringen. Ze zullen me nooit laten vallen, zoals zo velen na de dood van Charl.
De vrienden schrijven niets op de kerstkaart omdat schrijven voor haar moeilijk is en haar man zich daar niet mee bezig houdt. Ze wonen op het platte land in het noorden en ik ben daar altijd welkom. Ze leven dicht bij de natuur met weinig luxe. Er wordt gekookt op een houtfornuis en ze eten de Hollandse pot vaak met groenten uit eigen tuin. Het is heerlijk om daar te zijn. Een vriendschap voor het leven.

Een woord in de tekst wordt gebruikt om een elfje te maken, dat is een versje van elf woorden. Het woord is welkom.
Welkom
Hier thuis.
Hier is warmte
En een luisterend oor.
Praten.

Een elfje wordt als volgt geschreven: 1 woord, 2 woorden, 3, 4 , 1 woord.

Nog een herinnering aan de afzender van een kerstkaart:

Ik krijg een kaart van een stel dat best wel kapsones heeft. Ze praten geaffecteerd en vertellen altijd uitgebreid over wat ze allemaal ondernemen en dat zijn dingen die rijkelui doen. Dat hoort nu eenmaal bij hun status. Het zijn heel aardige, hartelijke mensen, niets mis mee.
Maar toen ik daar een keer op bezoek was in hun ultramoderne woning viel zij van haar voetstuk. Ze trok een inloopkast open en die was zo volgepropt met rommel dat de inhoud naar buiten viel. Mijn mond viel open van verbazing. Ze zei: Ach ja, zo ben ik ook. Chaotisch. Ik kan niets weggooien.


Elk jaar wensen we elkaar een gelukkig Nieuwjaar. Ik lees in een tekst van een strip het volgende: Ik heb er zin in! Go for it, girl! Het stripfiguur barst in huilen uit en gaat naar de dokter.
“Dokter,het positieve denken helpt geen moer.” Over deze tekst gaan we schrijven.

Elk nieuw jaar overdenk je wat je graag zou willen en of het haalbaar is. Vol goede moed werk je er naar toe om na een poosje tot de ontdekking te komen dat het geen zin heeft omdat je er zelf geen zin meer in hebt en er n iet meer achter staat. Terwijl alles zou kunnen lukken als je er van uit gaat dat het ook lukt. Maar hoe graag wil je dat dan. Vaak blijf je in je comfortzone zitten en daar kom je geen stap verder mee. Dus moet je uit de comfortzone stappen en iets anders gaan proberen, grenzen overschrijden om daarna erg trots te zijn op jezelf dat je toch die stap genomen hebt. Weg slachtofferrol. Ga in je kracht staan, straal zelfvertrouwen uit en ga er voor.

We maken een lijstje met 10 geluksmomenten.Een geluksmoment voor mij is als de hele familie gezellig met elkaar aan tafel zit. Dit geluksmoment wordt uitgediept door er verder over te schrijven.

Ik vind het heerlijk om voor veel mensen te koken, nieuwe dingen uit te proberen. Toen Charl nog leefde organiseerden we vaak etentjes voor familie, collega’s en vrienden. Maar nu hij er niet meer is hoor je van de meeste vrienden en collega’s niets meer. Dus kook ik nu regelmatig voor de kinderen. En het is heerlijk als ze allemaal om de tafel zitten. De twee oudste kleinkinderen hebben nog wel eens problemen met warm eten, maar het jongste kleinkind zit altijd gretig te smullen. Een genot om naar te kijken.