maandag 13 december 2010

thema traditie 13-12-2010

Het thema van 13-12-2010 is traditie, traditie in de ruimste zin van het woord.
December is een feestmaand en natuurlijk hebben we geschreven over Kerstmis als toch wel het belangrijkste feest van het jaar.

Een greep uit de geschreven teksten:

De vraag is: Hoe denk jij over het Kerstfeest?
Het is te commercieel geworden. Alles draait om eten en drinken en dure cadeaus. De kerstgedachte wordt daarbij wel eens vergeten.
Het is vooral een feest van samenzijn, warmte, liefde en harmonie. Het hele jaar door zijn we druk,druk,druk en dan juist met Kerstmis is het tijd om alles even los te laten en er zijn voor elkaar. Jammer dat het vaak alleen met Kerstmis gebeurt. Het hele jaar door zouden we aandacht moeten besteden aan elkaar en dan bedoel ik echte aandacht zonder die schuine blik naar de computer of mobiele telefoon. Een mens heeft aandacht nodig. Door die aandacht zal ook de samenleving veranderen.

Met de vetgedrukte zinnen wordt een rondeel geschreven:

Kerstmis.
Feest van samen zijn.
Er zijn voor elkaar.
Echte aandacht en veel warmte.
Feest van samenzijn.
Een luisterend oor voor iedereen
Knuffels voor de kleintjes.
Er zijn voor elkaar.
Feest van samen zijn.

Wat is voor jou de belangrijkste traditie?
Kerstavond thuis in het ouderlijk huis. Er was nog niets te bespeuren dat deed denken aan het naderend kerstfeest. Midden in de nacht werden we uit bed gehaald om naar de nachtmis te gaan. Het was vreselijk koud in huis, geen centrale verwarming. Alleen een kolenkachel in de woonkamer. We mochten niet in de woonkamer komen.
Met zijn allen liepen we naar de kerk. Na de mis liepen we weer terug naar huis. Moeder liep snel door en was het eerste thuis. Thuisgekomen stond de kachel al flink te branden en was het behaaglijk. De tafel was feestelijk gedekt met allerlei heerlijkheden die we normaal nooit kregen. De kamer was verlicht met kaarsjes. De kerststal was neergezet en ervoor brandden kaarsjes en dan kwam het moment dat de lichtjes in de kerstboom aangedaan werden. Hij was neergezet en versierd toen wij in bed lagen. Het was sprookjesachtig, adembenemend. Samen zongen we kerstliederen en dan gingen we aan tafel om van al dat heerlijks te eten.
Alles bij elkaar was dat voor mij het ware kerstgevoel.
Elk jaar kwam hetzelfde ritueel terug en elk jaar voelden we weer de spanning van het naderend kerstfeest.

Elfjes; kleine gedichtjes bestaande uit elf woorden. Ze worden gemaakt met behulp van de vetgedrukte woorden.

Nachtmis
IJzig koud
Een eind lopen
Soms in de sneeuw
Traditie.

Kerststal
Nieuw leven
Kind in kribbe
Maria, Jozef en herders
Symbool.

Kerstliederen
Samen zingen
Bij de kerstboom
Warm gevoel en blijdschap
Saamhorigheid.

dinsdag 26 oktober 2010

schrijven met behulp van een voorwerp


Ik volg op het moment een cursus creatief dagboek schrijven naast de schrijfcirkel.
De cursus is erg leuk en we werken met schrijfopdrachten. Ik kan er weer veel van leren. Dit keer hadden we een voorwerp wat beschreven moest worden, zo precies mogelijk totdat er een herinnering in je opkomt, Dan moesten we de beschrijving staken en verder gaan met de herinnering.
De beschrijving van het voorwerp is een manier om over herinneringen en associaties te kunnen schrijven.

Mijn voorwerp is een ovale transparante vorm waarin een engel opgesloten zit, een witte engel met mooie vleugels. Op de vleugels zitten kleine glittertjes.
(Op dit moment komt bij mij een herinnering naar boven.) We waren een keer op een premièrefeest in een theater. Mijn man moest iemand spreken en die persoon nodigde ons uit te blijven om de voorstelling bij te wonen. Ik voelde me ongemakkelijk , was er niet op gekleed. Alles was glitter en glamour en het theater was vol met bn-ers. Daar stond ik in gewone kleren, wel netjes, maar niet premièrewaardig. We werden naar de koffiekamer van de directie gebracht waar we koffie en chique bonbons kregen. We stonden aan een statafel. Tegenover me stond een bekende modeontwerper strak in het pak. Hij nam me op van top tot teen en ik zag zijn misprijzende gezicht. Ik viel dan ook helemaal uit de toon in mijn C en A-tje Ik voelde me enigszins opgelaten maar liet het niet merken. Trouwens, hij ontwerpt nu ook voor C en A. Al snel zagen we bekenden van ons binnen komen en lieten de modeontwerper alleen achter aan de statafel.

Het volgende voorwerp is een agaatschijf. Een eivormig stuk steen dun afgesneden van een groter brok steen. Mooie paarse kleur erin en ook een groot stuk wit. Het wit lijkt op een engelenvleugel.(Hier komt een herinnering naar boven)
Ik heb een keer intuïtief een schilderij gemaakt in een groep. Telkens moesten we het schilderij in wording doorgeven zodat elke deelnemer er in kon werken. Uiteindelijk kwam mijn schilderij weer bij me terug. Ik werd bang van het resultaat. Het paste niet bij me. Ik zag er een dreiging in. Heel snel ben ik er in gaan kladderen met witte en rode verf om het minder dreigend te maken. En dat had ik niet mogen doen want ik stopte de boodschap, die in het schilderij te lezen was, weg. Ik plaats daarvan kwam er door mijn toedoen een hart te voorschijn omgeven door witte verf. Het witte vlak leek heel erg op een engelenvleugel. Dat sprak me aan. Ik wilde omringd worden door liefde met behulp van de engelen.

Mijn laatste voorwerp is een eivormige steen, transparant maar troebel, geelgroen van kleur en als de zon er op schijnt en je de steen heen en weer rolt, neemt hij verschillende kleuren aan van licht naar donker met een zweem van zwart.
(Hier komt een herinnering naar boven.)
Het zwart doet me denken aan de donkere periode die achter me ligt. Een periode van rouw met toch altijd weer een lichtpuntje. Een uitweg om verder te gaan. De kleur zwart is mijn kleur. Niet de kleur van rouw, maar de kleur van kracht want ik ben toch helemaal zelf deze moeilijke periode doorgekomen. Zwart laat ook zien ‘hier ben ik’. Zwart is een kleur waar je niet omheen kunt. Het lijkt wel of ik me aangetrokken voel tot mensen die ook graag zwarte kleding dragen, net als ik. Zwart zoekt zwart, misschien omdat je gelijkgestemd bent.

We mochten per voorwerp niet langer schrijven dan 10 minuten.

maandag 18 oktober 2010

Thema: belangrijke mensen


De schrijfsessie beginnen we met een woord en met een spreuk om je even los te schrijven:

Zeemeermin:
Een zeemeermin spreekt altijd tot de verbeelding. Wie heeft een zeemeermin bedacht? Waar komen ze vandaan? Hebben ze ooit bestaan?
Als er films zijn waarin een zeemeermin voorkomt dan wil ik ze altijd zien. Hoe kan een zeemeermin, half mens, half vis, onder water wonen, maar ook op het land? Niet dus. Een zeemeermin is een sprookjesfiguur en sprookjes bestaan niet. Ik houd van de zee en alles wat er mee te maken heeft. Hoge golven, mooie schelpen, het zien van een walvis of dolfijn. Mijn sterrenbeeld is Kreeft. Misschien heeft dat te maken met mijn fascinatie voor zeemeerminnen.


Geef je niet over aan wanhoop. Dan kun je niet praten met je hart.
Als je wanhopig bent en dat kan vele oorzaken hebben, verlies je de realiteit. Het is net of je alles in een waas ziet en je verliest het contact met jezelf. Alles wat een ander zegt gaat langs je heen. Je klapt als het ware dicht. Dan kun je niet meer praten met je hart, het lijkt net of het stil staat. Je voelt je alleen maar ellendig. Er komt geen zinnig woord meer uit. Het liefst zou je je verstoppen. Maar aan wanhoop komt ook weer een einde zodra je de juiste mensen tegenkomt die iets voor je kunnen betekenen. Er gloort altijd hoop aan de horizon.

Vervolgens vier zinnen over het thema die aangevuld moeten worden met drie regels, open zinnen genaamd:
Belangrijke mensen zijn...
mensen die iets voor je kunnen betekenen. Dat kunnen vreemden zijn maar ook je naaste familie. Belangrijke mensen kunnen je met raad en daad bijstaan.

Als ik belangrijk zou zijn...
dan zou ik me inzetten voor medemensen die het hard nodig hebben. Vaak hebben belangrijke mensen geld en met geld kun je veel goede dingen doen. Delen vind ik belangrijk.

Belangrijke mensen zijn gewone mensen want...
waarom al die poeha bij bijvoorbeeld mensen die in de belangstelling staan zoals BN-ers. Wat doen sommige nou helemaal? De gewone mens is vaak belangrijk in al zijn eenvoud. En dat spreekt me het meeste aan.

Het allerbelangrijkste voor mij is...
toch gezondheid. Als je niet gezond bent kun je niet goed functioneren en word je chagrijnig. En vaak afhankelijk van anderen die dan weer heel belangrijk voor je zijn. Veel zelf kunnen doen is dan ook voor mij belangrijk

Zo volgen er in totaal 11 opdrachten. Sommige zijn zo persoonlijk dat ze hier niet vermeld worden.
Het was een boeiende ervaring te horen hoe iedereen de opdrachten uitwerkte, allemaal totaal verschillend. Heel leerzaam.

maandag 4 oktober 2010

De eerste schrijfcirkel middag

De eerste schrijfcirkel zit er op. Wat heb ik er een energie van gekregen. Het thema van deze middag was ‘Het Weer’ Het was verrassend om te horen hoe iedereen het thema uitgewerkt had; zo verschillend allemaal. Het was een intensieve middag, waarbij we heel veel geschreven hebben. Tijdens de pauze en tussen de opdrachten door was er tijd voor reacties. Want het is toch wel fijn wanneer er iets gezegd wordt over hetgeen je geschreven hebt, meer zoiets als herkenning. Geen oordeel, geen commentaar over de manier van schrijven. Door te luisteren naar de andere deelnemers gaat je schrijfstijl verbeteren. Door zinnen uit je tekst te halen en daarmee verder te schrijven, verdiep je de tekst, kom je beter bij je gevoel. Dat is heel intens, maar geeft ook veel energie. Aan de ene kant maakt het je hoofd leeg, aan de andere kant raakt je hoofd weer vol door een intense, mooie ervaring. Het belangrijkste is: Niets moet, alles mag en als je je tekst niet wilt voorlezen zeg je “ik pas” en hoef je niets uit te leggen.

Voorbeeld van een opdracht:
Wat doe je niet graag als je buiten bent?
Ik ga bijvoorbeeld niet graag in een mensenmassa staan, want ik krijg het benauwd wanneer ik geen kant meer op kan. Uit de tekst die ik er over geschreven heb, heb ik twee zinnen gehaald. Die heb ik gebruikt om een rondeel te schrijven:

Ik krijg het benauwd als ik geen kant meer op kan.
Ik zoek liever rustige plekken.
In de massa voel ik me verloren.
Ik krijg het benauwd als ik geen kant meer op kan.
Ik houd graag overzicht,
wil kunnen zien wat er gebeurt.
Ik zoek liever rustige plekken want
ik krijg het benauwd als ik geen kant meer op kan.

We hebben veel leuke opdrachten gedaan en er zullen nog vele thema’s aan bod komen.

woensdag 8 september 2010

Het doel van dit blog


Op 4 oktober 2010 start de schrijfcirkel. Info op de website www.schrijfcirkel.nl
Aan de hand van schrijfoefeningen zullen er mooie teksten geschreven worden. Een keuze uit deze mooie teksten zal gepubliceerd worden op dit blog.